ترجمه چند خط در مورد آتش نشان

Question

من یه چند خط در مورد آتش نشان نوشتم و میخواستم که به انگلیسی ترجمه بشه. البته مطمئن نیستم کسی حاضر باشه این متن رو ترجمه کنه چون معمولا در اینجا یکی دو خط ترجمه میشه. اما به هرحال بسیار ممنونم از کسی که این متن رو ترجمه کنه

نکته : جاهایی که ایکس نوشته شده منظور عدد هست که خودم بعدا میزارم

ایکس روز قبل, حادثه ای تلخ در کشور من رخ داد که نمی خواستم در مورد آن در اینجا حرفی بزنم, اما با این حال نمی توانستم به آن فکر نکنم و به این نتیجه رسیدم چند خطی در این مورد بنویسم. در تهران, پایتخت ایران, در ساعت ایکس, یک مجتمع تجاری به نام پلاسکو آتش گرفت و در حالی که ایکس آتش نشان, داخل ساختمان, در حال دست و پنجه نرم کردن با آتش بودند, ناگهان در کمال ناباوری, ساختمان هفده طبقه پلاسکو ریزش کرد و کاملا نابود شد, و آن آتش نشانان شجاع ما را با خود برد. پیکر این عزیزان بعد از ایکس ساعت از زیر آوار بیرون آورده شد و باید بگویم آن لحظه که من راحت در خانه ی گرم و نرم خود نشسته بودم و به موسیقی گوش می دادم, آن مردان شجاع زیر آوار ها بودند, شاید بعضی از آن ها هنوز نفس می کشیدند, و شاید نه, اما نمی توانستم به آن ها فکر نکنم. من قبل از این اتفاقات و قبل از اینکه شاهد شنیدن خبر کشته شدن آن ها باشم, به آتش نشان ها فکر می کردم. به این فکر می کردم که چرا کسی بخواهد که آتش نشان شود و چرا کسی باید اینکار پرخطر را دوست داشته باشد؟ چون مطمئن نیستم که به آتش نشان ها دستمزدی که استحقاق آن را دارند پرداخت شود یا این کار مزایایی برای آن ها داشته باشد. پس از خودم پرسیدم چرا؟ بیاییم به جواب این سوال ها فکر کنیم و اگر اینکار را کردیم به این نتیجه خواهیم رسید که آتش نشان ها یکی از محترم ترین افراد هر جامعه ای هستند و بیاییم تاسف و ناراحتی ها را کنار بگذاریم و منتظر نباشیم تا آتش نشانی جان خود را از دست بدهد, و بعد به فکر او باشیم. اکنون ایکس آتش نشان جان خود را در راه خدمت به جامعه دادند و رفتند, اما حالا, دیگر تاسف بس است. بیائید قدر آنهایی که هستند را بدانیم.

Answer 1

X days ago, a bitter tragedy occurred in my country that I did not want to talk about it here. However, I couldn’t just not think about it and came to this conclusion to write something about it. In Tehran, Capital of Iran, at 00:00 hour a commercial complex named Plasco caught fire and while x firefighters were trying hard to put out the fire, all of a sudden the seventeen story complex collapsed to our surprise and was totally destroyed and claimed the lives of our brave fire fighters. Their dead bodies (corpses) were pulled out of the ruins of the building after x hours. I should add that while I was laying back relaxed on my soft and comfortable couch at home and was listening to music, those brave men were buried under the debris, maybe at that moment some of them were still breathing or maybe not. But I couldn’t stop thinking about them. Before these catastrophical incidents and before hearing the news on the death of these men, I was just thinking of the fire fighters. I was wondering why somebody wishes to be a firefighter and why somebody loves this risky job? Because I am not sure wheather firefighters get the salary that they deserve or could get them some bonuses. Then, I asked myself why? Let’s think about the answers to these questions and if we do it, we will get to this conclusion/result that firefighters are one the most respected people of each society and let’s put aside our sorrows and unhappiness and do not wait for a firefighter to lose his life, and then think of him. Now x firefighters have lost their lives for serving the community and are gone forever. But sorrow is enough. Let’s appreciate the value of those who are here.

Comments

سلام و خدا قوت و +1 برای شما و همچنین آقای Peymanuf.

---

تشکر از استاد بزرگمهر عزیز