نویسندگان قرن نوزدهم - به گفته ابراهامز, نویسندگان رومانتیک شیفتهٔ رویاها بودند و مردم را تشویق میکردند تا نگاهی باطنی داشته باشند و نسبت به غیرمنطقیت بیشتر پذیرا باشند. آنها بر این عقیده بودند که بهترین اندیشه ها باید ظرفیت منفی داشته باشند - توانایی که مورد شک, مرموز و یا نامعلوم بدون رسیدن به حقیقت و یا دلیل میباشد.
با غفلت از نویسندگان رومانتیک - روان شناسان, روان پزشکان و دکترهای قرن بیستم به حقایق تکان دهنده ایی درباره رویا/خواب رسیده اند:
همه هر شب خواب می بینند (به جز چند استثنأ). بعضی ها هم یادشان نمیماند.
داروهای روان سرکوب گر (کم کننده فعالیت اعصاب) همچون الکل و یا داروی باربیتورات میتوانند مراحل (شکل گیری) رویا را خاموش بسازند.