1- پارگی زیاد در سطح/وجه فمورال(مربوط به استخوان ران) رباط طرفی داخلی به همراه ادم(خیز) بافت نرم اطراف مفصل در سطح قدامی-میانی زانو (پارگی این لیگامان یا رباط شدیده)
2- تغییر سیگنال خفیف در رباط صلیبی قدامی و سطح فمورال رباط صلیبی خلفی بدون ایجاد ناپیوستگی که حاکی از جراحت خفیف دارد.
3- استحاله ی موکوییدی خفیف (درجه یک) در شاخ خلفی مینیسک میانی بدون نشانه ای از پارگی
4- افیوژن (افزایش مایع درون مفصلی) ملایم مفصلی
5- کیست های کوچک ساب کورتیکال (زیرقشری) درشت نی که رو به بدتر شدن است
منیسک جانبی و رباط جانبی خارجی نرمال به نظر می رسند. بقیه ی بخش ها موردی ندارند.