Only he who knows longing
knows what I suffer.
Alone, cut off
from all joy,
I gaze at the firmament
in that direction.
Ah, he who loves and knows me
is far away.
I feel giddy,
my vitals are aflame.
Only he who knows longing
knows what I suffer.
تنها او که معنای اشتیاق را می داند
می فهمد چه چیز می رنجاندم.
تنها، بریده
از هر چه شادمانی ست،
چشم میدوزم به گنبد گیتی
در آن سو.
آه، او که دلباخته ام است و میفهمد مرا
در دوردست هاست.
احساس سرگیجه دارم،
آتش در اعماق وجودم شعله میکشد.
تنها او که معنای اشتیاق را می داند
می فهمد چه چیز می رنجاندم.
* شعر از گوته؛ ترجمه از خودم