درودها. پرسش شما یادآور حرفیه از روانشناسی به نام ویگوتسکی، که میگه واژه همان جستوجو برای واژهست.
باید آشنا بود با مطلب. آیا غذانخوردن افراد خانواده با هم از دید شما یک مسالهست، یک موج سونامیه که جلوش رو نمیشه گرفت، یا صرفاً یک چیزیه که هست، یک پدیده؟ اصلاً چه بسا روند روبهرشدی در کار نیست و اصل فرض اولیه باید زیر سوال بره.
میخوام عرض کنم که هنگام گزینش واژهی مناسب رای و نیت گوینده مهمه، و قرارداد فرهنگی یا همون معنا ظاهراً کمتر یک مسالهست، البته صرفاً به این دلیل که امروز همه کس میتونه سر کتاب باز کنه و معناها رو یاد بگیره و حتا مترادفها رو هم بشناسه.
تازه این مشکل هم مشکل کوچکی نیست که بسیاری اوقات گوینده یا نویسندهی خودی هم واژهی خوبی به کار نمیبره. یک چیزی درمیآد میگه اما منظورش در اصل با لغت دیگهای بهتر بیان میشده. پس باید از فکر خودتون کمک بگیرید وگرنه از طرز بیانی عاریتی رضایت به دست نخواهید آورد و دیگری هم عمراً اگه با اطمینان بتونه بهتون بگه واژهی مناسب کدومه.
با همهی این حرفها من یکی دیدگاهام اینه که توی جملهی اول بهترین واژه احتمالاً phenomenon باشه. البته این طوری هم ممکنه نوشت:
In recent years, it has become less common for family members to eat meals together. This phenomenon is worth looking into, since it touches upon the issue of loneliness, the problem of broken homes, and the modern-day trend of spending more of one's time away from home working and socialising with people other than one's own family.