سلام. به نظر میآد جمله با دو تا منفی کاملاً درسته. میخواد بگه ما البته که میل داریم که جا بیافتیم و مقبول باشیم، اما اگر چنانچه هم این میل در ما قوی نباشه یا اصلاً نباشه، دست کم این مقدار پوزیتیویته در ما هست که نخواهیم که جا نیافتیم و مقبول واقع نشیم. چنین معنایی امکان داره، و بنابراین حالت دو منفی در یک جمله واجد معناست. امکان داره قاعدههای گرامر رو کش داده باشن و به لبهی حساسی رسونده باشن، مثلاً از یک اسم فعلی ساخته باشن که تا پیش از این توی انگلیسی وجود نداشته. اما کاملاً غلط حرف بزنن؟ فکر نکنم. میشه که گوینده جمله رو تموم نکرده شتابزده وارد جملهی دیگهای یا معترضهای بشه و یا کلمهای رو اشتباهی به جای کلمهی درست و مناسب به کار ببره. بستگی به آدمش هم داره البته. بعضی پادکستکارها فرهیختهتر از بعضی دیگه هستن.