نخست اجازه بدید بگیم که گزینههای سوم و چهارم کاملاً غلط هستند چرا که فعل اصلی رو به to have تغییر میدن، در حالی که فعل اصلی ظاهراً از پیش to live بوده. بنابراین انتخاب و شک باید میون گزینهی اول و دوم باشه. اما گزینهی اول تنها موقعی درست میبود که بهجای will be given فعل is given بهکار میرفت. پس گزینهی اول هم باید خط بخوره تا بمونه گزینهی دوم، که تنها پاسخیه که نمیشه بهش ایرادی گرفت.
به نظرم با عنایت به این مدعای متن که ادامهی عمر در بیماری که همزمان دو جور درمان دریافت کرده باشه به اندازهی ۵۰٪ درازتر میشه، احتمالاً، دیگه گوینده میتونه با خیال راحت حالت دیگه رو، یعنی حالت نامطلوبی رو که عمر کوتاهتر میشه چون درمان کارآیی کمتری داره، جزو "نشدهها" قرار بده و جوری از اون حرف بزنه که انگار همراه با بیمار در زمانی قرار گرفته که درمان بهتر و موثرتر روی بیمار انجام شده و نتیجهی خوب حاصل شده یا خواهد شد.