اولا بهتون بگم که خارجیا تعارف یا چونه زدن ندارند. اگر دعوت تون کردند, واقعا دلشون میخواسته. حالا این وسط یه تعارف کوچولو بد نیست. من دو سه تا مثال میزنم بهتر بفهمی.
تازه که اومده بودم امریکا, یکی از دوستام منو به خونش دعوت کرد و گفت اگر بیکار هستی میام دنبالت. منم گفتم (تعارف خیلی کوچیک و بس) من راضی نیستم به خاطر من فامیل از کار بیافتن یا مهمونی یا جایی رفتنو کنسل کنند. اونم گفت نه. ما خوشحال میشیم بیای. و منم گفتم. اره حتما میام. خوش میگذره.
-------
هفته پیش شب کریسمس, یکی از دوستام زنگ زد گفت بیا خونمون. منم گفتم (تعارف فسقلی) اره خوشحال میشم ولی نمیخوام برنامه هاتونو بهم بریزم. اونم گفت نه. بیا. و تمام.
------
یکی از سربازها فامیلش براش خرت و پرت و خوراکی فرستاده بودند. اومد پیش من گفت دوست داری پاستیل پیچکی? گفتم اره ولی نه مچکرم (نمیخورم). گفت بخورش خوشمزه است. خانمم فرستاده. گفتم نه مرسی از تعارف. دیدم خیلی ناراحت شد, سرشو پایین انداخت رفت. رفتم دنبالش بهش توضیح دادم که ای تعارفا تو فرهنگ ما هست و معمولا اینا تعارف خالیه. مثال هم زدم که یه دوست مغازه دار مثلا داد میزنه بفرما چایی; در حالیکه چایی در کار نیست. یه نوع احترامه. منم گفتم چون خانمت برای تو فرستاده نگرفتم وگرنه خیلی دوست دارمش. بعد بهم یاد داد که ما امریکایا وقتی یه چیزی رو میگیم واقعا منظورمونه. (تعارف ندارند). این داستان 5-6 سال پیشه.
----
الان شما میتونی مثلا بگی این پارتی واسه فامیل های نزدیک تونه. اگر گفت نه بیا, معطل نکن. دعوتو قبول کن.
سال نوت هم مبارک.