ترجمۀ جملۀ اولتان میشود:
شاخه شکست.
ترجمۀ جملۀ دومتان میشود:
شاخه شکسته شد.
هیچکدام از این دو جمله فاعل ندارند، اما نهاد دارند و نهاد هر دوشان هم «شاخه» است. جملۀ دوم، مجهول است، اما جملۀ اول به دلیل اینکه فاعل ندارد (و قبلاً هم نداشته)، نه مجهول است و نه معلوم. اساساً معلوم و مجهول برای جملاتی تعریف میشوند که فعل آنها، مفعولپذیر باشد. «شکستن» در جملۀ اول شما فعل مفعولپذیر نیست.
چیزی که شما را در اینجا به اشتباه انداخته است، وجود فعل «شکستن» است. به این گونه افعال، افعال دو وجهی گفته میشود. افعال دو وجهی افعالی هستند که هم میتوانند لازم (ناگذر) و هم میتوانند متعدی (گذرا) باشند. افعالی مثل شکستن، ریختن، پختن و بریدن از جمله افعال دو وجهی هستند.
حال با توجه به این تفاسیر، چون شما میخواهید ترجمۀ جملۀ اول را داشته باشید، باید بگویید:
The branch snapped.
جملۀ دوم به این معنی است که کسی یا چیزی شاخه را شکسته است. یعنی در ابتدا جمله چنین بوده است:
«الف» شاخه را شکست. --> شکست در اینجا فعل مفعولپذیر است.
که بعد تبدیل شده است به:
شاخه (توسط «الف») شکسته شد.
و در انگلیسیِ آن به این صورت بوده است:
X snapped the branch. --> snap is a transitive verb here.
That then has been changed to:
The branch was snapped (by X).