گزینهی ۳ خودش به تنهایی، یعنی فارغ از ادامهی متن، چندان غلط نیست گرچه ناگهان لحن محاوره به متن میده و ناجوره. متن درواقع دربارهی نوعی متغیر مهم اما پنهان حرف میزنه. گزینهی ۳ تبدیلش میکنه به متغیری که بفهمینفهمی مهمه اما پنهان.
دلیل اصلی اینه که گزینهی ۳ از نقطه نظر دستور زبان نمیتونه باقی متن رو توجیه کنه و معنا بهش بده. با انتخاب گزینهی ۳ فعل اصلی میشه is و اونوقت میبینید که باقی متن از but به بعد دیگه هیچ فعلی برای خودش نداره، که از لحاظ گرامری قابل قبول نیست. But اینجا میون دو جمله قرار نداره بلکه میون دو صفت درج شده.
The most و most هر دو خوبن. نمیدونم چرا، اما هیچ کدوم غلط به نظر نمیآن.