در واقع انسان های مریض زیادی در ایران هستند، غرور، احساس همه-چیز-دانی، اختلالات فرهنگی و روحی و روانی، عقده های دوران کودکی که به اشکال گوناگون شروع میکنن به فوران، مشکلات خانوادگی، طلاق، فساد و اعتیاد رو همه جا میشه دید...
خب، واقعا از دیدن آدم های بیکار مریض و مشاهده رفتار های بیمارگونه و برهم کنش های روانی اونها تعجب نمی کنم!
تعجب نمی کنم و در عین حال به خودم اجازه نمیدم که به اینجور آدما حرفی بزنم، میدونی، در اغلب موارد مشکل در تربیت والدینه و فرزند نقشی در شکل گیری این رفتارها نداره! خب بعضیاهم عقده هاشون رو با سرزنش کردن دیگران خالی می کنن!
به هر حال ( با وجود همه برچسب هایی که به شخص من و دوستان دیگه زدی! ) امیدوارم در حین طی کردن روند بهبهودی، پیروز باشی... ( و سالم! )