be going to verb
اگه منظور اینه که بگیم I was going to go to university، نه این یه معنی دیگه میده. این یعنی میخواستم/قصد داشتم برم دانشگاه.
مورد چهارم از ساختار had been verbing استفاده کرده. موقع توضیح، معمولاً میگیم عملی که استمرار داشته، حالا اشتباهی که بعضیا ممکنه بکنن اینه که فکر میکنن حتماً باید همون لحظه استمرار داشته باشه. اینطور نیست. وقتی میگیم سه ساله دارم زبان انگلیسی میخونم، منظور این نیست یکسره در حال خوندن هستم. منظور اینه روند زبانخوندن مستمر هست، بینش چند ماه وقت نیفته. کاری هست که مرتب انجام میشه.
نکتۀ بسیار مهم اینه که برای یادگیری زمانها، ابداً ازطریق ترجمه به فارسی یاد نگیریم. خیلیها رو دیدم این اشتباه رو میکنن و همیشه گیر هستن. فقط و فقط باید تعریف اون زمان رو خوند و دید که چه کاربردی داره. وگرنه، موقع ترجمه فارسی به انگلیسی، طرف هر چی فعل ماضی بعید که ببینه، همه رو به had pp برمیگردونه و اشتباهه.
had been pp کارکردش مثل have been pp هست با این تفاوت که مربوط به گذشته هست. مثل Subject Was/Were verbing که عین Subject is/am/are verbing هست، ولی مربوط به گذشته.
در خونه یکی در میزنی، در رو باز میکنه و میبینی لباساش رنگیه. بهش میگی داشتی رنگ میزدی؟ اینجا اگه کسی که گرامر زمان افعال رو براساس ترجمه به فارسی یاد گرفته باشه، میگه Were you painting، درحالیکه باید گفت have you been painting. چرا؟ چون در تعریف have been verbing اومده عملی که در گذشته شروع بشه و تا الان ادامه داشته باشه. حالا یا باز هم ادامه پیدا میکنه یا دیگه تموم میشه. اثر/نتیجۀ اون کار مشهوده. نتیجۀ این کار چیه؟ نتیجهش اینه لباسش رنگی بوده.
و درمورد تفاوت had been verbing و was/were verbing، توضیح زیر خوبه:
- He was tired because he was exercising so hard.
- He was tired because he had been exercising so hard.