درود.
دو تا بحث هست. یکی اینه که قسمت سوم هر فعل انگلیسی، که در گرامر بهش میگن past participle، دوتا کاربرد داره:
هم در ساختن صیغههای افعال کامل (و یک مصدر خاص، که بعد عرض میکنم کدومه) وجودش لازم میشه؛
کامل مثل I have been, I have used, I have taken،
و هم خودش یک صفته:
Used= مورد استفاده، بهکار رفته، دستدوم، کهنه.
I bought a used car last month.
This type of chair is often used by elderly people.
Made= ساختهشده، فرآورده.
This light bulb is made in Iran.
Plans were made only to be abandoned.
Married= متاهل.
I am married.
She is a married woman.
Written= نوشتهشده، کتبی.
I have received a written warning from my boss.
به همین ترتیب در مثال the hospital isn't used any more، میشه استدلال کرد که used برایhospital حکم یک صفت رو داره: این بیمارستان دیگه مورد استفاده نیست. درست نظیر the sky isn't blue any more، آسمان دیگر آبی نیست.
بحث دوم اینه که شاید شما میخواستهاید بپرسید این جور جملهها چه ساختار و معنایی دارند:
I am used to working hard.
I am used to hard work.
He was used to his neighbour coming by every morning to visit.
He was used to daily visits by his neighbour.
We are used to airlines cancelling flights.
We are used to flight cancellations.
این جملهها با مثالهای قبلی تفاوت معنایی دارند، چون همه دارای فعل "عادت داشتن به" (to be used to) هستند. ساختار این فعل همیشه همینه:
I am/was used to (something),
You are/were used to ...,
She is/was used to ....